ακρότατος

Όνομα ιστορικών προσώπων. 1. Ο μεγαλύτερος γιος του βασιλιά της Σπάρτης Κλεομένη Β’ (4ος αι. π.Χ.). Κλήθηκε στη Σικελία για να αναλάβει την αρχηγία και να διοργανώσει τον αγώνα που έκαναν οι περισσότερες τότε πόλεις της Σικελίας εναντίον του τυράννου των Συρακουσών Αγαθοκλή. Φτάνοντας όμως ο Α. στον Ακράγαντα, αντί να ασχοληθεί με τον πόλεμο εναντίον του Αγαθοκλή, ενδιαφέρθηκε περισσότερο για την κατάληψη και παραμονή του στην εξουσία με πολλές μηχανορραφίες. Γι’ αυτόν τον λόγο έγινε μισητός στους κατοίκους που τελικά τον καθαίρεσαν από στρατηγό και τον έδιωξαν. Γύρισε στη Σπάρτη, όπου και πέθανε στα τέλη του 4ου αι., αφήνοντας έναν γιο, τον Αρέα, που έγινε βασιλιάς της Σπάρτης. 2. Βασιλιάς της Σπάρτης (; – 262 π.Χ.). Εγγονός του προηγούμενου, που έγινε γνωστός από ένα του κατόρθωμα στη διάρκεια της πολιορκίας της Σπάρτης από τον Πύρρο, βασιλιά της Ηπείρου. Ο Πύρρο είχε εκστρατεύσει εναντίον της Σπάρτης σε μια εποχή που ο περισσότερος στρατός της με τον βασιλιά Αρέα πολεμούσε στην Κρήτη στο πλευρό των Γορτυνίων. Μπροστά στον κίνδυνο που απειλούσε την πόλη, όλοι οι Σπαρτιάτες με τις γυναίκες επικεφαλής, έσκαψαν μέσα σε μια νύχτα μια μεγάλη τάφρο για να σταματήσουν την προέλαση του Πύρρου, ενώ ο Α. με 300 Σπαρτιάτες κατάφερε μετά από σκληρή μάχη να νικήσει τον γιο του Πύρρου Πτολεμαίο. Το κατόρθωμα αυτό έδωσε θάρρος στους άλλους Σπαρτιάτες, που τελικά καταδίωξαν τον εισβολέα έξω από τα σύνορά τους. Ο Α. έγινε βασιλιάς μετά τον θάνατο του πατέρα του (265 π.Χ.), για λίγο όμως καιρό. Πραγματοποίησε εκστρατεία εναντίον του τυράννου της Μεγαλόπολης Αριστόδημου, αλλά ηττήθηκε. Πέθανε λίγο καιρό μετά την ήττα του.

* * *

-άτη, -ατο (Α ἀκρότατος, -άτη, -ατον)

υπερθετικός βαθμός τού επιθέτου άκρος*.